Terug

Kaarsjestocht voor ADE 2020 | door Maarten Mol

‘Zoals ieder jaar krijg ik in de aanloop naar die data per dag meer flashbacks naar momenten van voorgaande jaren. Van vorig jaar zijn dat bijvoorbeeld flashbacks naar de set van Sammy Dee in de Shelter op maandagochtend. Naar het optreden van The Martinez Brothers op maandagmiddag in de Bret, ondertussen schreeuwend in het oor van een vriend dat ik zo lekker ga op hun platte doorhaaltechno. En natuurlijk flashbacks naar alle gezelligheid op de dansvloeren en alle onzin gesprekken die daarop plaats hebben gevonden.’

Ik zou beginnen in Noord en een kaarsje aansteken bij de Shelter. Al die VBX party’s die daar hebben plaatsgevonden met ADE waren niet te zuinig. Die zondagochtenden waren heerlijk. Als ik toch daar op dat plein sta, brand ik meteen een tweede kaarsje bij de entree van The Loft. Voor alle afters die ze er hielden.
Dan zou ik fietsen naar de NDSM, gewoon omdat ik daar vaak het ADE weekend ben begonnen. Recente jaren bij Into The Woods, langer geleden bij DGTL. Op die plek is er niet één herinnering die eruit knalt maar het is meer een plek waar van alles is gebeurd. Ik kan het niet maken om daar geen kaarsje aan te steken.

Dan zou ik de pont pakken en naar het Westerpark fietsen en even stil staan bij de Gashouder, de Westerunie en tenten die vaak van naam wisselen. Voor al die dingen één kaars. Dan op de fiets naar de Elementenstraat en even stilstaan bij alle heerlijke momenten die daar hebben plaatsgevonden. Loco Dice 5 jaar geleden, Raresh en Villalobos vorig jaar. Heel erg speen zoals de conclusie was op zaterdagochtend vorig jaar.

Direct door naar de Bret, omdat er toch niks boven onze Red Sweat Box gaat. Zeker niet als die gevuld is met het beste partypubliek beschikbaar op de maandag. Vorig jaar heb ik het gepresteerd om daar volledig zonder stem en een verdorde ziel de tent uit te lopen op maandagnacht, dinsdagochtend. Niet per se trots op mezelf. Wel op de Bret dat ze daarmee het toch al voortreffelijke weekend een gouden randje hadden gegeven.

Dan zou ik uit solidariteit met mijn clubbing-gemeenschap nog een kaarsje branden bij De School (rust in vrede), de Radion (helaas is het er voor mij nooit van gekomen om één van de legendarische Breakfast Clubs bij te wonen) en een grote kaars bij de RAI om de organisatoren te danken en te eren dat ze alle idioten daar opvangen tijdens het weekend. Eigenlijk zou ik dan ook nog een joepert van een kaars moeten branden bij de Arena, precies om dezelfde reden als bij de RAI, maar dat vind ik echt veel te ver fietsen.

Zo’n soort kaarsjestocht lijkt misschien wat raar, maar het zijn dan ook rare tijden. Ik hoop dat we er volgend jaar wel klaar mee zijn en in deze periode van oktober gewoon weer kunnen doen wat een traditie is: genieten van alles dat Amsterdam te bieden heeft en ongestoord feesten in clubs.

Bedankt, Maarten, voor deze prachtige ode aan ADE die niemand mooier verwoordt dan jij. Wij branden ook een kaarsje en proosten alvast op 2021.